Virus imunodeficijencije mačaka FIV (feline immunodeficiency virus) je retrovirus iz roda Lentivirusa (tzv. sporih virusa) koji je srodan virusu humane imunodeficijencije (HIV).
Ovim virusom ljudi ne mogu da se zaraze, on pogađa mačke (domaća mačka, lav, puma, leopard) i pokazuje vrlo slične kliničke simptome kao i HIV: zaražena mačka je trajno inficirana virusom,
glavna meta virusa imunodeficijencije mačaka su aktivni T-limfociti - ćelije zadužene za imunitet,
može se preneti na mačiće - posebno ako je ženka akutno zaražena FIV-om (to se najčešće dešava kada je u toku parenja ugrize zaraženi mužjak, ili tokom borbi za teritoriju sa drugom zaraženom mačkom), kao i u toku samog radjanja.
Infekcija nastaje najčešće ugrizom u borbi mačaka |
Virus ne može dugo da opstane u spoljnoj sredini i lako se uništava dezinfekcionim sredstvima i sapunom...
Ugrožene grupe životinja su nekastrirani mužjaci, starije jedinke, mačke koje nisu socijalizovane - sklone borbi i agresivnom ponašanju, mačke bez stalnog domaćinstva, skloništa, ili uzgajivačnice, kao i mačke koje su sklone lutanju (takve mačke treba držati u karantinu bar 3 meseca, ako je to izvodljivo)...
Agresivne, stare i asocijalne jedinke kao i nekastrirani mužjaci su ugrožena grupa |
Mačići od mačke koja je inficirana FIV-om mogu biti seropozitivni, što je posledica pasivno stečenih antitela od majke. U takvim slučajevima, mačiće je najbolje ponovo testirati u uzrastu od 6 meseci, a ako su i tada seropozitivni - smatraju se inficiranim.
Klinička slika bolesti: Inficirane mačke po pravilu uglavnom budu bez vidljivih kliničkih simptoma tokom dužeg vremenskog razdoblja pre nego se razviju problemi povezani s imunodeficijencijom.
U početku bolesti opažaju se blagi do umereni klinički znaci, poput gubitka apetita, depresije i povišene temperature koji se brzo povuku; nasuprot tome, simptomi poput oticanja limfnih čvorova, proliva i neuroloških smetnji mogu perzistirati mesecima.
Mogu proći godine (4-6 godina) do ispoljavanja prvih ozbiljnijih simptoma vezanih uglavnom za sekundarne hronične infekcije organa i tkiva. U tom periodu imunitet posustaje polako u borbi sa patogenima.
Prvi znaci problema se javljaju najčešće u obliku hronične upale desni, hronične upale oka, otečenih limfnih čvorova, upale bubrega, parazitoza, demodikoza, gljivične infekcije, pojave tumora, ili gubitka telesne težine mačke, što vrlo često navodi vlasnike da dovedu mačku kod veterinara. Tada se i otkriva najčešće šta je primarni uzrok ovakvim stanjima, ako vašu macu niste dovodili ranije na testiranje FIV-a.
Foto: Panvet Instagram (@pan_vet) |
Ovi krajnji stadijumi se kod nekih jedinki nikada u potpunosti ne razviju i one mogu živeti dugo kao i druge, nezaražene mačke. Zbog toga zaraženje primerke treba izolovati, sterilisati i čuvati od respiratornih infekcija, kao i od susednih mačaka da bi se šansa za sukob i dalji prenos bolesti što više smanjila. Zaraza FIV-om nije opravdanje za eutanaziju mačke.
Preventiva i lečenje: Najbolja preventiva je redovna kontrola mačke i testiranje od najranijeg uzrasta kod veterinara (bar na svakih 6 meseci), gde se na vreme može dijagnostifikovati i lečiti simptomatologija bolesti ukoliko ona postoji.
Sama terapija se uglavnom svodi na pravilan tretman sekundarnih infekcija uzrokovanih padom imuniteta, koja je često agresivnija i dugotrajnija nago kod terapije zdravih mačaka, kao i korekcija ishrane, korekcija navika i eventualna suplementacija.Inficiranoj životinji ne smete
Vakcine za FIV postoje u SAD, ali njihova upotreba ne garantuje i zaštitu mačke, postoje brojne kontroverze oko primene vakcine, kao i mnoštvo sojeva virusa koji nisu pokriveni ovom vakcinom. U Evropi se ove vakcine ne primenjuju.
Panvet tim